Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde herkesin güçlü olduğunu düşündüğü bir orman varmış. Bu orman bir çok hayvanı içinde barındırırmış. Ama gelin görün ki bu güzelim ormanda bütün hayvanlar birbiri ile düşmanmış.

Günlerden bir gün ormanda ki hayvanlar yem aramak için tek tek evlerinden çıkmışlar. Hiç biri karşı karşıya gelmek istemiyormuş. Ama istedikleri gibi olmamış. İlk önce kuş ile solucan karşı karşıya gelmiş. Kuş, solucanı görünce “Senin burada ne işin var? Hemen beni olduğum yeri terk et” demiş. Solucan “Burası hepimizin ormanı. Hiç bir yere gitmiyorum” demiş. Kuş solucanın dediklerine çok sinirlenmiş tam onu yakalayacakken kuşun yanına bir kedi gelmiş “Asıl senin burada ne işin var?” diye kuşa bağırmaya başlamış. Kuş, kediyi görünce çok korkmuş ve solucanı unutup kaçmış. Kedi , kuşun arkasından bakakalmış. O sırada kedi omzunda bir pati hissetmiş. Bu pati bir köpeğin patisiymiş. Köpek “Ooo, kedi kardeş sen burada ne ne yapıyorsun? Buralar benim alanım, bilmiyor musun” diye sormuş. Kedi “Nereden senin alanın? Burası her hayvanın alanı” demiş. Kedi ve köpek hareketli tartışırken köpek, kediyi yakalamak için atlamış ve kedi kaçmış o an da köpeğinde arkasından bir çakal koşuyormuş. Çakalın arkasından kurt, kurdun arkasından bir ayı koşuyormuş. O anda bir insan ormana girmiş ve insanı gören bütün hayvanlar etrafa dağılmış. Bütün bu olanları izleyen aslan, ormanda ki hayvanlara bir mektup yazmış. Hepsini ertesi gün öğle saatinde evinin önünde bekliyormuş.

Gün doğmuş. Hayvanların toplanma saati gelmiş ve aslan evinin önünde beklemeye başlamış. Bir kaç saate bütün hayvanlar toplanmış. Aslan konuşmaya başlamış “Hepiniz hoş geldiniz. Bu gün buraya sizleri bu küslüğe son vermek için çağırdım. Dün bir solucandan bir ayıya kadar hepiniz birbirinizi kovalıyordunuz. Kimin gücü kime yeterse diğerini ezmeye çalışıyor. Ama unutmayın ki hepinizden, hepimizden güçlü mutlaka birileri var. O yüzden güç gösterisini bırakıp, dostça yaşayalım. Bir gün hepimizden güçlü biri gelir ve o zaman nereye kaçacağımızı bilemeyiz” demiş. Aslanın söylediklerini bütün hayvanlar haklı bulmuş. O an yaptıkları hatayı anlamışlar. O günden sonra kimse kimse ile kavga etmeden, kardeşçe yaşamışlar. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.