Peri, insanlara saygı duyan, çocukları seven, doğayı kirletmeyen bir genç kızmış. Her sabah evinden çıkar otobüse biner ve okuluna gidermiş. Otobüse bindiğinde eğer oturuyorsa, yaşlı biri bindiğinde kalkar ve ona yer verirmiş. Çünkü yaşlı insanların ayakta gitmesi onlar için çok tehlikeli olduğunun farkındaymış.
Günlerden bir gün Peri hazırlanmış ve okula gitmek için evden çıkmış. Yolda yürürken yerde bir pet şişe görmüş ve hemen alıp çöpe atmış. İnsanların çöpleri neden yere attığını bir türlü anlamayan Peri gelen otobüse binmiş ve parasını ödemiş. Otobüse o sabah oldukça kalabalıkmış. Sıkıca tutunan Peri, biraz ileride ayakta duran yaşlı bir amca görmüş. Amca ayakta zor duruyor, bastonundan destek almaya çalışıyormuş. Peri sağına soluna bakmış ama kimse yaşlı amcaya yer vermiyormuş. Hiçbiri amcanın yüzüne bakmıyor, kimisi telefonla oynuyor, kimini uyuyor numarası yapıyormuş. Peri bu duruma daha fazla dayanamamış ve sesini yükselterek “Pardon ama ayakta duran yaşlı amcayı görmüyor musunuz? İçinizden birisi bu amcaya yer veremez mi?” diye sormuş.
Amacı orada bulunanların yaşlı amcaya saygı duymasını, toplumdaki herkesin bu farkındalığa sahip olmasını sağlamakmış. Peri’nin bu sorusuna karşı utanan gençler yaptıkları hatanın farkına varmışlar ve hepsi birden ayağa kalkıp, yaşlı amcaya yer vermişler. Yaşlı amca Peri’nin bu ince davranışı için ona çok teşekkür etmiş. O günden sonra o otobüste bulunan herkes ayakta gördüğü yaşlı insanlara yer vermiş ve büyüklerine saygılı olmayı öğrenmiş. Bu hikâyede burada bitmiş.
Kısa hikayesi okumayı seviyorsanız Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
Yazar: Perihan Zorbay
