Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde küçük bir çocuk varmış. Bu çocuğun adı Serdar mış. Serdar çok sevimli, cana yakın bir çocukmuş. Ayrıca çok sakin ve oldukça da arkadaş canlısıymış. Annesini ve babasını hiç üzmezmiş. Fakat Serdar’ın tek bir sorunu varmış “Banyo yapmayı hiç sevmiyormuş.” Bu durum annesini ve babasını fazlasıyla yoruyormuş. Her banyo öncesi ağlıyor ve ortalığı birbirine katıyormuş.

Günlerden bir gün Serdar bahçeye oyun oynamaya çıkmış. Çamurların içinde yuvarlanmış, çimlerde koşmuş yapabildiği bütün yaramazlıkları yapmış ve en sonunda eve girme saati gelmiş. Eve girdiğinde eli yüzü çamur içindeymiş ve annesi hemen banyo yapması gerektiğini söylemiş. Ama Serdar bu durumdan hiç memnun olmamış ve başlamış. Annesi banyoya geçip beklemesini söylemiş. Serdar banyoya gitmiş ve ağlamaya devam etmiş. O sırada Serdar’ın ağladığını gören şampuanı konuşmaya başlamış. Şampuanın konuştuğunu gören Serdar şaşkınlık içinde kalmış. Şampuan “Neden sürekli bizi gördüğünde ağlıyorsun küçük çocuk?” demiş. Serdar şaşkınlıkla cevap vermiş “Sen gözlerimi yakacaksın diye çok korkuyorum. Ayrıca suyu da hiç sevmiyorum” demiş. Şampuan “Benim gibi bir şampuanla yıkanan sadece sen değilsin ki. Bir çok çocuk benim arkadaşlarımla yıkanıyor ve hiç biri korkmuyor. Hem su olmazsa temizlenemezsin ki!” demiş. Serdar “Ama ben yine de korkuyorum” demiş. O sırada musluktan su akmaya başlamış. Su “Merhaba küçük çocuk. Duydum ki benden korkuyormuşsun. Benim korkulacak neyim var ki? Ben olmazsam neler olur hiç düşündün mü?” diye sormuş. Serdar “Hayır! Düşünmedim” demiş. Su başlamış anlatmaya “Ben olmazsan hiç bir yeri temizleyemezsiniz. Her yer pislik içinde olur. Herkes pis kokar. Ayrıca ormanlarınız, çiçekleriniz,bitkileriniz büyümez. Meyveleriniz olmaz, sebzeleriniz olmaz. Doğanız yok olur. Eeee doğa yok olursa siz de yok olursunuz” demiş. Serdar Suyun anlattıklarına çok şaşırmış ve “Evet haklısınız. Peki korkmamak için ne yapmalıyım?” diye sormuş.

Su, şampuan ve Serdar düşünmeye başlamış. Su “Benim aklıma bir şey geldi” demiş ve başlamış anlatmaya. “Ben akmaya başladığımda gözlerini kapat ve içinden şarkı söylemeye başla. hatta bir süre sonra şarkını sesli söyle. İlk şarkın bittiğinde eminim yıkanmış olacaksın” demiş. Serdar bu fikri çok sevmiş ve deneyeceğini söylemiş. O sırada annesi içeri girmiş ve hepsi birden susmuş. Anne Serdar’ı yıkamaya başlamış ve Serdar içinden şarkı söylemeye başlamış. Suyun dediği gibi ilk şarkısını söylerken banyosu bitmiş. O günden sonra Serdar Sudan ve şampuandan hiç korkmamış.

Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.