Yaz gününün sonlarıymış. Yonca’nın en mutlu olduğu mevsim de yaz mevsimiymiş. Denize girmeyi, parkta oyun oynamayı, pikniğe gitmeyi ve evin bahçesinde vakit geçirmeyi çok seviyormuş. O yüzden yazın bitmesini, yağmurların yağmasını ve havanın soğumasını hiç istemiyormuş. Yonca’nın moralinin bozuk olduğunu gören annesi kızını neşelendirmek için ona dışarı çıkmayı teklif etmiş ve Yonca’da sevinçle hazırlanmaya başlamış.

Annesi ve Yonca hazırlanıp dışarı çıkmışlar. Ev için biraz alışveriş yapmışlar, parka gidip oyun oynamışlar ve artık eve dönüş saatleri gelmiş. Dönüş yolu için dükkanların olduğu sokağı seçmişler ve konuşa konuşa yürümeye devam etmişler. Yonca’nın sevdiği şeylerden biri de oyuncak dükkanı gezmekmiş. Yol üzerinde olan oyuncakçıya girmişler ve annesi Yonca’ya çok güzel bir oyun evi almış. Yonca yazın bittiğini çoktan unutmuş. Çünkü bu oyun evi ile çok güzel oyunlar oynamayı hayal ediyormuş. Eve geldiklerinde sevinçle oyuncağını açmış hayal ettiği oyunları oynamaya başlamış. Yonca kendini o kadar çok kaptırmış ki akşam olduğunu ve babasının işten geldiğini bile fark etmemiş. Büyük bir heyecanla yeni oyuncağını babasına göstermiş ve babası ile oyunlar oynamış. Uyku saati gelmiş ve yarın yine oyun oynamanın hayali ile uykuya dalmış.

Yonca günlerini yeni oyuncağı ile geçiriyormuş. Ve sonunda yaz bitmiş sonbahar yağmurları yağmaya havalarda soğumaya başlamış. Yonca bu duruma üzülse de sıcak evinde vakit geçirmeyi de çok seviyormuş. Bir akşam camın kenarına oturmuş ve babasının gelmesini beklemeye başlamış. Dışarı bakarken bahçelerinde ki ağacın altında kıpırdayan bir şeyler olduğunu görmüş. Kıpırdayan şeylerin ne olduğunu görmek için hemen kapıyı açmış ve ağaca doğru koşmuş. Ağacın yanına gittiğinde bu küçük şeylerin kedi yavrusu olduğunu görmüş. Kediler öyle küçükmüş ki onları dışarıda yağmur altında bırakamazmış. Ama eve de alamazmış çünkü annesinin kedi tüyüne alerjisi varmış. Kediler soğuktan titremeye başlamış ve Yonca’nın hızlı düşünüp bir plan yapması gerekiyormuş. En sonunda aklına bir fikir gelmiş. Hemen annesinin ona aldığı, çok sevdiği oyuncak evini alıp bahçeye geri çıkmış. Yağmurun gelmediği bir yere oyuncak evini kurmuş ve her katına küçük bir örtü sermiş. Kedileri tek tek alıp oyuncak evine yerleştirmiş. Şimdi kediler üşümüyormuş ve yağmurdan da ıslanmıyorlarmış.

Babası işten gelince kapının önünde ki oyuncak evi görmüş ve kızı ile gurur duymuş. Kedilerin soğukta ve yağmurda kalmasına kıyamayan kızları en sevdiği oyuncağını onlar için feda etmişti. Yonca’nın bu davranışı karşısında onu tebrik etmişler ve kediler için bir kedi evi satın almışlar. Oyuncağı temizleyip Yonca’ya da geri vermişler. Yonca kedi evini ve oyuncağının geri geldiğini görünce çok mutlu olmuş. Anne ve babasına çok teşekkür etmiş. Artık kediler bahçede yaşıyormuş ve Yonca’nın en yakın arkadaşı olmuşlar.

Daha fazla hikaye okumak isterseniz Çocuk Hikayeleri kategorimize göz atabilirsiniz.