Bir zamanlar şehrin birinde yaşayan Kadir isminde bir çocuk varmış. Kadir, doğayı çok sever, çiçeklere, ağaçlara değer verirmiş. En çok da çevre temizliğine önem verirmiş. Yerde çöp görse kaldırır, asla çöpünü yere atmazmış.
Günlerden bir gün Kadir oyun oynamak için parka gitmiş. Önce salıncakta sallanmış daha sonra kaydıraktan kaymış. Uzun süre oynayınca yorulmuş ve parkın yanında ki banka oturmuş. O anda Kadir’in yanından kendi yaşlarında bir çocuk geçmiş. Çocuk elindeki dondurmayı açmış ve plastik çöpünü yere atıvermiş. Bunu gören Kadir çok üzülmüş, o çocuğu uyarmak istemiş. Kadir “Pardon bakar mısınız? Sanırım çöpünüz yere düştü” demiş. Çocuk “Hayır düşmedi, ben yere attım” demiş. Kadir “Ama bu yaptığını çok yanlış. Doğaya çöp atılmaması lazım bu çevre kirliliğine neden oluyor. Hem de attığınız çok plastik, onun doğada yok olması tam 400 yıl gerekiyor.” demiş. Çocuk “Ney 400 yıl mı? Bu çok değil mi?” diye sormuş. Kadir “Evet maalesef çok. Bizim doğaya attığımız plastikler uzun yıllar boyunca doğada kalıyor ve etrafa zehir saçıyor. Belki şimdi sen etkilenmiyorsun ama senin attığın bu çöple torunun belki torununun çocuğu etkilenecek. Geleceğine böyle bir doğa bırakmak ister misin?” diye sormuş.
Çocuk, Kadir’i dinleyince yaptığından çok pişman olmuş, attığı çöpü hemen yerden alıp, çöp kutusuna atmış. “Beni uyardığın için teşekkür ederim, bu anlattıklarını bütün arkadaşlarıma anlatacağım ve doğamızı hep beraber koruyacağız” demiş. İki çocuk orada vedalaşıp ayrılmış. O günden sonra tanıdıkları herkese doğanın önemini, plastiğin zararını anlatmışlar ve herkesten daha dikkatli olmasını istemişler. Sizler de doğanızı korumalısınız çocuklar çünkü bu Dünya hepimizin. Şimdilik hepinize iyi geceler dilerim…
Hikaye okumayı seviyorsanız Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
