Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde Ay ve yıldızlar hep beraber dostça gök yüzünü aydınlatıyorlarmış. Ay, tüm yıldızlara nereye geçmeleri gerektiğini söylüyormuş.
Günlerden bir gün yıldızların içinden bir tane huysuz yıldız çıkmış. Huysuz yıldız Ayın dediklerini hiç bir zaman yapmıyormuş ve onun işini engelliyormuş. Bu huysuz yıldız sürekli “Neden Ay bize emir veriyor biz o olmadan da gökyüzünü aydınlatabiliriz” demiş. Diğer yıldızlar da huysuz yıldıza hak verince fikirlerini aya söylemişler. Ay çok üzülmüş, fakat zamanla yıldızların kendi hatalarını fark edeceklerini düşünmüş ve o gece karanlığa çekilmiş. Yıldızlar bir araya toplanmış ve Ayın parlaklığını yakalamak için hilal şeklinde dizilmişler. Fakat hiçbir işe yaramamış. Yıldızlar çok yorulmuşlar ve o gece gökyüzü hiç olmadığı kadar karanlıkmış.
Bir daha ki gece yıldızlar Aydan özür dilemişler. Ay yıldızları affetmiş ve eski hallerine dönmüşler. O gece gökyüzü hiç olmadığı kadar parlakmış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
