Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan bir maymun varmış. Maymunun adı Zıpır mış. Zıpır, maceraya atılmayı çok seven, cesur, cesaretli bir maymunmuş. Yaşadığı orman artık ona sıkıcı gelmeye, yeni yerler görmek istemeye, yeni ormanlar keşfetmek istemeye başlamış.

Bir gece uyumadan yatağında düşünmeye başlamış, “Artık yola koyulmalıyım” diye düşünmüş ve çantasını hazırlamış. Yola çıkmadan önce arkadaşlarına durumu anlatmaya ve onlarla vedalaşmaya gitmiş. Arkadaşlarına durumu anlatmış ve bütün hayvanlar onun gideceğine çok üzülmüş. Çünkü Zıpır, arkadaşları tarafından çok seviliyormuş. Bilge Tilki “Zıpır, senin adına çok sevindim ama unutma ki hayat her zaman kolay değildir. Bu yolculukta başına bir çok şey gelebilir. Hepsine hazırlıklı olmalısın” demiş. Zıpır “Haklısın Bilge Tilki, çok dikkatli olmaya çalışacağım” demiş. Hemen söze Geyik girmiş “Ne kadar gezersen gez, mutlaka geri gel olur mu? Burası senin evin” demiş. Zıpır’ın gözleri dolmuş “Biliyorum arkadaşlar burası benim evim ve siz benim ailemsiniz. Ben temelli gitmiyorum, yenilikler yaşayıp, ruhumu doyurup tekrar geri geleceğim. Hem zaten sizi çok özlerim” demiş ve tek tek arkadaşlarına sarılarak veda edip, yola koyulmuş. Zıpır yolda yürümeye, ağaçlar arasında atlamaya, çiçekleri koklamaya başlamış. Bir kaç gün boyunca canı hiç sıkılmamış. Yeni yerler görmek onu çok mutlu etmiş, yeni yemişler yemiş, yeni bitkiler keşfetmiş. Bir gün yolda yürürken arkadaşı geyikle yemeği çok sevdiği bir yemiş görmüş. Hemen toplamış başlamış yemeye. Ama gelin görün ki önceden aldığı tadı alamamış. Yemişlerin bozuk olduğunu düşünüp yola devam etmiş.

Bir kaç gün sonra Bilge Tilki’nin en sevdiği ağacı görmüş. Ağacın gölgesinde oturup dinlenmeye başlamış. Ama sanki dinlenmiyor daha çok yoruluyormuş. Kulakları Bilge Tilki’nin sözlerini arıyormuş. Zıpır’ın gözleri dolmuş ve arkadaşlarını özlediğini fark etmiş. Tek başına yemek yemenin, gezmenin, görmenin bir önemi olmadığını anlamış. Önemli olan arkadaşlarla birlikte olmakmış. Zıpır hemen toplanıp ormanına, arkadaşlarına geri dönmek istemiş. Koşarak ilerlemeye başlamış. Hiç mola vermeden, yorulduğunu hiç düşünmeden yoluna devam etmiş ve bir kaç gün sonra arkadaşlarına kavuşmuş. Yaşadığı her şeyi anlatmış. Yolculuğun güzel olduğunu ama geri de özlenenler olduğunu bütün hayvanlar anlamış. Masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.